Ο Δρόμος της μη-προσκόλλησης, η άσκηση του ενορατικού διαλογισμού

Διαβάζω ξανά το βιβλίο του V. R. DHIRVAMSA, με τίτλο : «Ο Δρόμος της μη-προσκόλλησης, η άσκηση του ενορατικού διαλογισμού ». Το συστήνω ανεπιφύλακτα σε όσους επιθυμούν να καλλιεργήσουν τη απόσπαση και το διαλογισμό. Για διάβασμα σε πολλές επαναλήψεις…

«Ο Δρόμος της μη-προσκόλλησης, η άσκηση του ενορατικού διαλογισμού » από τον V. R. DHIRVAMSA

Εκδόσεις Symposium communications (2007)

Τίτλος πρωτοτύπου: «The way of the non-attachment», μετάφραση από τον Αιμίλιο Μπουρατίνο.

Όταν είμαστε σε θέση να  αφήσομε τα πράγματα να πάρουν το δρόμο τους χωρίς να τα αποφεύγουμε, ανακαλύπτομε το κλειδί της χαράς και της αγάπης. Αναβλύζει μια ειδική ενέργεια που δεν εμπνέει το πάθος να την υπερασπισθούμε αλλά εκφράζεται ισομερώς μέσα από την εγρήγορση, χωρίς προτιμήσεις.. Την φορτίζει η έφεση της μέριμνας για τον άλλον. Το εγώ χάνει τον έλεγχο πάνω μας, έτσι που δεν μας ενοχλεί πια η ανασφάλεια. Η ίδια η ζωή γίνεται φυσικός διαλογισμός πάνω σε ό,τι προκύπτει.

Ο διαλογισμός είναι αυτός που μας επιτρέπει να απομακρύνουμε τα προσκόμματα από τον δρόμο προς την πραγματικότητα – δηλαδή από την δημιουργική ενέργεια μέσα μας. Χρειάζεται  να καλλιεργήσομε μιαν επίγνωση του πώς γινόμαστε ό,τι γινόμαστε – του πώς ζούμε από τη μια στιγμή στην άλλη. Δεν χρειάζεται να στραφούμε προς τα έξω, προς κάτι που θα περιβάλλομε με τον μανδύα της εγκυρότητας όπως ένας γκουρού. Μπορούμε - και πρέπει – να φτιάξομε τον δικό μας γκουρού. Ακούει στο όνομα «Επίγνωση» και είναι καλός φίλος, που δεν μας εξαπατά ποτέ. Με την βοήθειά του, αρχίζομε να μαθαίνομε τον δρόμο καθώς προχωρούμε στην κατεύθυνση αυτή.

Μπορούμε λοιπόν να αξιοποιήσομε το δικό μας δημιουργικό δυναμικό και να ξυπνήσομε από τον βαθύ μας λήθαργο. Αν ξυπνήσομε εντελώς, μπορούμε να γίνομε ελεύθεροι και ευτυχείς . Αν όμως μείνομε κοιμισμένοι, τα όνειρα, οι αυταπάτες και η σύγχυση υα μας κυριεύουν. Ο ύπνος εφευρέθηκε για να μπορούν σώμα και νους να αναπαύονται.  Το ίδιο όμως μπορεί να επιτευχθεί και με τον διαλογισμό. Φωτισμένοι από εκείνοι που διατηρούν ενεργό την επίγνωση των όσων συμβαίνουν – εκείνοι που, ανεξάρτητα από την απασχόλησή τους , έχουν αποτινάξει τον ψυχολογικό λήθαργο.

Ο ενορατικός διαλογισμός Βιπάσσανα είναι μοναδικός στην μεθοδολογία του. Δεν απαιτεί την ύπαρξη συγκεκριμένου θέματος. Αντικείμενό του μπορεί να είναι οτιδήποτε εμφανίζεται με ξεκάθαρο περίγραμμα την στιγμή που διαλογίζεται κάποιος – φτάνει  να μη ταυτίζεται μ’αυτό. Έτσι ο ασκούμενος γίνεται συνειδητός των θεμάτων που εγείρονται  διαδοχικά μέσα του. Τα γνωρίζει ως αυτά που είναι, χωρίς να τα αποκρυσταλλώνει ή κατηγοριοποιεί. Αυτή είναι η ατραπός της ανοικτότητας, της εγρήγορσης και της καθαρότητας του αντιληπτικού μηχανισμού. Εδώ δεν γεννιέται ζήτημα αποκλεισμού θεμάτων, απομόνωσης των, αποκρυστάλλωσής των  ή ελέγχου των. Όλα όσα ανακύπτουν γίνονται δεκτά καθώς διαδέχονται το ένα το άλλο. Το βάρος πέφτει στην διατήρηση αδιατάρακτης της προσοχής μακριά από κάθε νοητική επεξεργασία των θεμάτων που ανακύπτουν.

Περιεχόμενα:

Η δυναμική του ενορατικού διαλογισμού

Διαλογισμός: Ανανέωση της συνείδησης

Ενατένιση

Μοναχικότητα

Ο διαλογιστικός νους

Ζώντας στο  παρόν

Πόνος και απόλαυση

Η μεγάλη αποστολή του ανθρώπου

Εξαλείφοντας το δάσος χωρίς να κοπεί ένα δέντρο

Να έχεις ή να μην έχεις

Δεκτικότητα και εσωτερικό έργο

Οι τέσσερεις προσηλώσεις

Το σημαντικότερο πράγμα στη ζωή