Οι κίνδυνοι της άνοιξης

Η άνοιξη είναι η εποχή όπου φουντώνει η ενεργεία του Ήπατος που συνδέεται με το συναίσθημα του θυμού.

Οι κίνδυνοι της άνοιξης

 

γράφει ο Jean Pelissier, γιατρός της Παραδοσιακής Κινεζικής Ιατρικής (ΠΚΙ)

Το Νερό των Νεφρών τρέφει το Ξύλο του Ήπατος και καταπραΰνει τη Φωτιά της Καρδιάς.

Στο βιβλίο Nei Jing, που θεωρείται η Βίβλος της Παραδοσιακής Κινεζικής Ιατρικής (ΠΚΙ) και χρονολογείται πάνω από 2500 χρόνια, βρίσκουμε την ακόλουθη φράση: "Το Νερό των Νεφρών τρέφει το Ξύλο του Ήπατος και καταπραΰνει την Φωτιά της Καρδιάς". Αυτή η απλή πρόταση, η οποία μπορεί να ακούγεται δυσνόητη, θα μπορούσε να αποτελέσει πηγή για εκατοντάδες σελίδες σχολίων.

Το Νερό των Νεφρών τρέφει το Ξύλο του Ήπατος

Εδώ θα ασχοληθούμε με το πρώτο μέρος: "Το Νερό των Νεφρών τρέφει το Ξύλο του Ήπατος".

Κάθε στοιχείο της φύσης σχετίζεται με την ενέργεια ενός συγκεκριμένου οργάνου. Αναμεταξύ άλλων, το Ξύλο συνδέεται με την ενέργεια του Ήπατος και το Νερό με την ενέργεια των Νεφρών. Όταν στη φύση οι ρίζες ενός δέντρου δε βρίσκουν αρκετό νερό, το ξύλο ξεραίνεται και παίρνει εύκολα φωτιά.

Στο σώμα μας, λέμε ότι τα Νεφρά είναι η Μητέρα του Ήπατος. Και όταν το Νερό των Νεφρών -η Μητέρα- δεν τρέφει πια τον Γιο της -το ξύλο του Ήπατος-, η Γιανγκ του ενέργεια δε συγκρατείται πλέον, αλλά αυξάνεται και μετατρέπεται σε "εσωτερικό άνεμο".

Από την άλλη πλευρά, γνωρίζουμε ότι τα Νεφρά είναι ένας στρατηγικός χώρος για τη λειτουργία όλου του ανθρώπινου σώματος. Εκεί βρίσκεται, μεταξύ άλλων, η μικρή φλόγα που ξεπηδάει από το προγονικό λάδι που λαμβάνουμε κατά τη γέννηση μας και η οποία, όπως η φλόγα πιλότος ενός λέβητα, παίζει το ρόλο του εκκινητήρα που πυροδοτεί τη λειτουργία όλων των άλλων οργάνων.

Στα βιβλία μου σύγκρινα αυτή την προγονική ενέργεια με μια λάμπα λαδιού. Σε εμάς εναπόκειται να τη χρησιμοποιούμε με σύνεση. Η ποσότητα αυτού του λαδιού δεν μπορεί να ανασυσταθεί, ενώ μπορεί να καταναλωθεί υπερβολικά γρήγορα εάν δεν διαχειριζόμαστε σωστά την ζωή μας. Ας μην ξεχνάμε ότι θεωρητικά, η προγονική ενέργεια μας επιτρέπει να ζήσουμε 120 χρόνια.

Επίσης, σε αυτή την περιοχή της ενέργειας των νεφρών βρίσκεται η «μπαταρία» του σώματος που είναι το ανοσοποιητικό σύστημα (προτιμούμε να μιλάμε για ικανότητα αυτό-ίασης του σώματος που είναι λιγότερο περιοριστική) όπως και η τεράστια ικανότητα προσαρμοστικότητας του σώματος.

Για να τελειώσουμε με αυτές τις υπενθυμίσεις, γνωρίζουμε ότι κάθε συναίσθημα σχετίζεται με την ενέργεια ενός συγκεκριμένου οργάνου. Ο φόβος σχετίζεται με την ενέργεια των Νεφρών και ο θυμός, είτε εξωτερικευμένος είτε εσωτερικευμένος (καταπιεσμένος), σχετίζεται με την ενέργεια του Ήπατος.

Θεωρητικά, κάθε συναίσθημα τονώνει και ρυθμίζει το όργανο-στόχο στο οποίο ανήκει. Αλλά, όταν γίνεται υπερβολικό, αυτό το συναίσθημα βλάπτει το ίδιο το δικό του όργανο-στόχο.

Τα όργανα σχετίζονται με μια συγκεκριμένη εποχή.

Ολοκληρώνοντας, αναφέρουμε ότι κάθε όργανο σχετίζεται με μια συγκεκριμένη εποχή.

Ο χειμώνας συνδέεται με την ενέργεια των Νεφρών και η άνοιξη με την ενέργεια του Ήπατος.

Αυτό σημαίνει ότι κάθε εποχή επηρεάζει την κυκλοφορία της ενέργειας στο σώμα. Το χειμώνα λέμε ότι η ενέργεια κρύβεται βαθιά μέσα στο σώμα. Στη φύση, το νερό κρύβεται μέσα στη γη. Στα φυτά και στα δέντρα, ο χυμός κατεβαίνει και βυθίζεται μέσα στις ρίζες. Τα φύλλα πέφτουν. Αντίθετα, την άνοιξη η ενέργεια ανεβαίνει ξανά, και ο χυμός έρχεται να θρέψει το ξύλο, ενώ τα φύλλα επανεμφανίζονται.

Όλα αυτά προφανώς επηρεάζουν τον τρόπο ζωής μας. Το χειμώνα, θα πρέπει να παραμένουμε ήρεμοι, περιορίζοντας τις πολλές δραστηριότητες και να διαχειριζόμαστε καλύτερα αυτή τη ζωτική ενέργεια που κρύβεται βαθιά μέσα μας. Στις αρχές του χειμώνα παρατηρείται αύξηση της θνησιμότητας – όπως ακριβώς ένα δέντρο που στις αρχές του χειμώνα πεθαίνει.

Την άνοιξη έχουμε δύο σενάρια. Εάν η Μητέρα του Ήπατος (δηλ. τα Νεφρά) είναι πολύ αδύναμη, δε θα μπορέσει να δώσει την απαραίτητη ώθηση στο Ήπαρ για να επανεργοποιηθεί. Τότε παρατηρείται μια δεύτερη κορύφωση στη θνησιμότητα των ανθρώπων. Ο χυμός δεν έχει τη δύναμη να ανέλθει στο δέντρο και το δέντρο πεθαίνει.

Αλλά στο δεύτερο σενάριο, εάν το Ήπαρ βρίσκεται ήδη σε «υπερένταση», π.χ. εξαιτίας μπλοκαρισμάτων ή στασιμότητας που σχετίζονται με τον εσωτερικευμένο (καταπιεσμένο) θυμό, η φυσιολογική άνοδος της ανοιξιάτικης Yang ενέργειας μπορεί να προκαλέσει το φαινόμενο της χύτρας ταχύτητος, δηλαδή μια υπερβολική πίεση.

Η Γιανγκ ενεργεία ανέρχεται υπερβολικά υπερθερμαίνοντας το άνω μέρος του σώματος. Γι’ αυτό την άνοιξη παρατηρείται μια σημαντική αύξηση των εγκεφαλικών επεισοδίων. Επίσης, την άνοιξη εμφανίζεται η πρωτογενής (ιδιοπαθής) αρτηριακή υπέρταση, δηλαδή υπέρταση χωρίς αναγνωρίσιμο αίτιο, χωρίς πραγματική εξήγηση. (Στην ΠΚΙ δεν υπάρχουν πρωτογενείς ασθένειες, υπάρχει πάντα μια αιτία που τις εξηγεί).

Η πυρηνική ενέργεια και ο άνθρωπος

Με αυτά τα βασικά δεδομένα από την ΠΚΙ κατά νου, ας προσπαθήσουμε να καταλάβουμε.

Όλοι γνωρίζουμε πώς λειτουργεί ένας σταθμός ατομικής ενέργειας. Η βάση του αντιδραστήρα, ο πυρήνας του, η Yin ενέργεια του σταθμού, αντιπροσωπεύεται από τη γνωστή πια πισίνα (το νερό), όπου βρίσκουμε τις «ραδιενεργές ράβδους», το Yuan Qi, την «προγονική ενέργεια», τη «μικρή φλόγα» που θέτει σε λειτουργία ολόκληρο τον σταθμό.

Όταν το νερό ελαττώνεται, η φλόγα αυξάνεται υπερβολικά. Η Γιανγκ ενέργεια – στην περίπτωσή αυτή ο ατμός - ανεβαίνει υπερβολικά. Μπορεί να ασκήσει πίεση σε ολόκληρο το σύστημα εγκλωβισμού το οποίο κινδυνεύει να εκραγεί (εγκεφαλικό επεισόδιο).

Δεύτερη παρατήρηση: όσο περισσότερο αυξάνεται η Γιανγκ ενέργεια, τόσο περισσότερο μειώνεται η Γιν ενέργεια, τόσο περισσότερο αυξάνεται η θερμότητα, τόσο περισσότερο μειώνεται το νερό. Συνεπώς μπορεί να προκληθεί ένα έντονο φαινόμενο αυτοκαταστροφής - στο παράδειγμα μας, η σύντηξη των ράβδων. Μπορεί μάλιστα να επακολουθήσει μια έκρηξη, ή πιο υποθετικά, το «Κινέζικο σύνδρομο.» Πρόκειται δηλαδή για την υπόθεση ότι τα εύφλεκτα στοιχεία τήξης του πυρήνα διαπερνούν το σύστημα εγκλωβισμού που τα συγκρατεί και βυθίζονται στη γη.

Με λίγα λόγια, μπορούμε να παραλληλίσουμε άνετα όλες αυτές τις αιτιώδεις συνδέσεις με τη λειτουργία του οργανισμού μας. Με αυτό τον τρόπο κατανοούμε τις πολλαπλές παθολογίες που μπορεί να εμφανιστούν, ειδικά κατά την αλλαγή των εποχών.

Ας μην ξεχνάμε ότι οι δύο πιο επικίνδυνες εποχές για την υγεία μας είναι η αρχή του χειμώνα και η αρχή της άνοιξης με την άνοδο της ανοιξιάτικης ενέργειας.

Το ήπαρ και οι σχέσεις μας με τους άλλους

Γνωρίζουμε ότι δεν είμαστε τίποτα μόνοι μας σε αυτή τη γη και χρειάζεται να συνυπάρχουμε αρμονικά, όχι μόνο με το περιβάλλον μας, αλλά κυρίως σε ομάδες: σε ζευγάρια, στην οικογένεια, με τους φίλους, στο χωριό, στην πόλη, στη χώρα, στις κοινωνίες, κλπ. Και ό, τι συμβαίνει με τον άνθρωπο ως μονάδα μπορεί να μεταφερθεί και στην ομάδα.

Ο καταπιεσμένος θυμός, οι υπερβολικοί περιορισμοί (σε δικτατορικά καθεστώτα) έχουν ως αποτέλεσμα την αύξηση της πίεσης μέσα στην χύτρα ταχύτητος. Χρόνιος φόβος, φόβος για τα μέσα ενημέρωσης, φόβος που αυτοσυντηρείται, απώλεια των σημείων αναφοράς, φόβος του θανάτου κ.ά. – στις περιπτώσεις αυτές η ενέργεια των Νεφρών ταλαιπωρείται σημαντικά και δεν μπορεί πια να ελέγχει καθόλου το Ξύλο του Ήπατος, και τότε συντελείται η μεγάλη έκρηξη.

Όλες σχεδόν οι επαναστάσεις, οι πόλεμοι, οι εξεγέρσεις αρχίζουν την άνοιξη. Η άνοδος της ανοιξιάτικης ενέργειας προστίθεται σε αυτή που ήδη υπάρχει σε υπερβολή και τα πάντα εκρήγνυνται.

Την άνοιξη παντρευόμαστε (φυσική άνοδος της ενέργειας Yang του Ήπατος, με αναζήτηση αρμονίας, επιθυμία για δημιουργία...). Αλλά και σε αυτή την εποχή τα περισσότερα ζευγάρια χωρίζουν.

Η συσσώρευση φόβου, απογοητεύσεων, ταλαιπωριών, εντάσεων, προκαλεί την απώλεια ελέγχου της ενέργειας των Νεφρών και τα πάντα καταρρέουν.

Ας μην ξεχνάμε ότι ένας από τους βασικούς ρόλους της ενέργειας των Νεφρών είναι να εξισορροπεί και να ρυθμίζει όλα τα άλλα όργανα. Και όταν αυτή η ικανότητα αυτό-ίασης, όταν ο αυτό-έλεγχος χαθεί, το σώμα οδεύει προς την αυτοκαταστροφή.

Το Ήπαρ δεν ελέγχεται πλέον και τότε κάνουν την εμφάνισή τους τα τικ (μυϊκές συσπάσεις) και οι ιδεοψυχαναγκαστικές διαταραχές. Και πάνω απ 'όλα, το Νερό των Νεφρών δεν ελέγχει πλέον τη Φωτιά της Καρδιάς.

Η Φωτιά της Καρδιάς χαρακτηρίζεται στη συνέχεια από μια «παθιασμένη φωτιά» (κεραυνοβόλος έρωτας), η οποία στη συνέχεια υπονομεύει την ισορροπία του ζευγαριού. Στην ουσία, αυτή η Φωτιά θα εξαφανιστεί, αλλά ο δεσμός στο ζευγάρι έχει ήδη διαλυθεί.

Αντιλαμβάνεστε λοιπόν πού μπορεί να μας οδηγήσει η μελέτη αυτής της απλής φράσης: "Το Νερό των Νεφρών ..."

Σας εύχομαι μια εξαιρετική άνοιξη.

Jean Pelissier

Μετάφραση: Μαρί-Πασκάλ Τζάννες

Επιμέλεια: Άλκηστης Κελεσίδης